Akkerdistel
Akkerdistel komt op bijna elke grondsoort voor, maar heeft voorkeur vo...
Lees meer
Er zijn 12 veel voorkomende probleemsoorten in de grasbekleding die we afzonderlijk beschrijven.
Exoten vormen hierbinnen een aparte groep omdat daarvoor bijzondere wetgeving geldt.
Bij het ontstaan van probleemsoorten is het belangrijk te letten op de factoren die daarbij een rol kunnen spelen. Zijn er afwijkende omstandigheden die leiden tot probleemgroei? Dan is het raadzaam daar eerst naar te kijken, alvorens de soorten aan te willen pakken. Zolang de standplaatsfactoren niet op orde zijn, kan er geen duurzame vegetatie ontstaan. De groeifactoren van de probleemsoort kennen is een essentiële stap in het bestrijden daarvan.
Op aparte pagina's gaan we per soort in op:
Op deze pagina gaan we onder die linkjes verder met:
Akkerdistel komt op bijna elke grondsoort voor, maar heeft voorkeur vo...
Lees meerGrote brandnetel (Urtica dioica) is een meerjarige, vaste plant met ro...
Lees meerGroot hoefblad (Petasites hybridus) is een soort die al vroeg in het v...
Lees meerJakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris) is een veelvoorkomende soort op d...
Lees meerEr zijn meerdere soorten Duizendknoop, waarbij de Japanse duizendknoop...
Lees meerKoolzaad en Raapzaad (Brassica napus en Brassica rapa) zijn sterk geli...
Lees meerMossen hebben bladgroen en ze vormen sporen, maar hebben geen vaatstel...
Lees meerPitrus gedijt op allerlei vochtige, kalkarme tot kalkloze standplaatse...
Lees meerLange éénjarige plant tot 2,5 m hoog. Bladeren langwerpig, toegespitst...
Lees meerReuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum)
Lees meerHeermoes (Equisetum arvense) is een woekerende soort die al snel domin...
Lees meerRidderzuring (Rumex obtusifolius) is een algemeen voorkomende zuring m...
Lees meerExoten zijn uitheemse soorten die opzettelijk of per ongeluk door de mens zijn ingevoerd in een gebied voorbij de grenzen van hun natuurlijke areaal. Zie Staatsblad, Besluit van 5 maart 2016, houdende voorschriften ter uitvoering van verordening (EU) nr. 1143/2014 (Besluit uitvoering Europese exotenverordening). Exoten die zich snel verspreiden en grote ongewenste ecologische of maatschappelijke effecten hebben worden invasieve exoten genoemd. Ook inheemse soorten die woekeren in nieuwe gebieden binnen hun natuurlijke areaal worden wel invasief genoemd.
Exoten hebben nog geen natuurlijke vijanden en nog weinig of geen last van ziekteverwekkers en kunnen daardoor gemakkelijk in aantal toenemen, vaak ten koste van de aanwezige inheemse plantensoorten. In de buurt van bebouwing neemt de aanwezigheid van exoten vaak toe doordat de planten vaak uit tuinen groeien (“ontsnappen”) of doordat eigenaren tuinafval dumpen op waterkeringen.
Bekende exoten op waterkeringen zijn:
Voor een aantal exoten is het daarom toegestaan gewasbeschermingsmiddel in te zetten.
Om de verspreiding van invasieve exoten een halt toe te roepen is er een EU-verordening tot stand gekomen die de lidstaten verplicht om maatregelen te treffen voor soorten die zijn aangewezen op de Unielijst. Het Rijk heeft vervolgens deze taken grotendeels middels een Ministeriële Regeling in maart 2018 overgedragen aan de provincie. Het Rijk blijft echter verantwoordelijk voor de naleving van de verboden uit de Europese verordening. Deze verboden zijn vooral gericht op het voorkomen van de vestiging van invasieve exoten. Ook is het Rijk verantwoordelijk voor het opstellen van rapportages richting Brussel. Daarvoor zijn weer gegevens nodig van de provincies.
De Unielijst maakt onderscheid in 2 categorieën van invasieve exoten:
Landelijk is er een onderscheid gemaakt tussen:
Op de website van de NVWA is een pagina ingericht voor een overzicht van invasieve landplanten. Een deel hiervan staat op de Unielijst, een deel niet. De NVWA wijst op de mogelijkheid waarnemingen van exoten te melden op de website Waarneming.nl. De melding komt dan in de Nationale Databank Flora en Fauna. Overheden hebben (nog) niet de plicht om de locaties met exoten te melden.